slider

Τετάρτη 19 Ιουνίου 2013

Επιληπτικές κρίσεις σκύλου – Τί πρέπει να γνωρίζετε για τα συμπτώματα και τη θεραπεία



Οι επιληπτικές κρίσεις σκύλου  προκαλείται από μια ανώμαλη έκρηξη ηλεκτρικής δραστηριότητας εντός του εγκεφάλου, συνήθως σε ένα από τα εγκεφαλικά ημισφαίρια.
Η ηλεκτρική δραστηριότητα απλώνεται μερικές φορές έξω και περιλαμβάνει και άλλες περιοχές, όπως το μεσεγκέφαλο.

Μία τυπική επιληπτική κρίση σκύλου προηγείται από μια περίοδο μεταβολής της συμπεριφοράς, που ονομάζεται αύρα. Κατά την αύρα ο σκύλος μπορεί να είναι ανήσυχος να κλαίει και να ζητάει χάδια, ή και την απομόνωση. Η πραγματικη κρίση στα σκυλιά διαρκεί συνήθως λιγότερο από δύο λεπτά, και χαρακτηρίζεται από την κατάρρευση με άκαμπτη επέκταση των ποδιών. Ο σκύλος μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του και να σταματήσει να αναπνέει για 10 έως 30 δευτερόλεπτα. Αυτό ακολουθείται από ρυθμικές σπασμωδικές κινήσεις των ποδιών (το οποίο μοιάζει με τρέξιμο).






Μερικά σκυλιά  βγάζουν σάλια, ή μπορεί να ουρήσουν και να αφοδεύσουν. Καθώς ο σκύλος ανακτήσει τις αισθήσεις του, υπάρχει μια κατάσταση που χαρακτηρίζεται από αποπροσανατολισμό και σύγχυση. Το σκυλί μπορεί να σκοντάψει σε τοίχους και να περπατάει στα τυφλά. Η κατάσταση αυτή μπορεί να διαρκέσει για λεπτά ή ώρες.

Οι επιληπτικές κρίσεις σκύλου  δείχνουν συνήθως μία βλάβη του εγκεφάλου, όπως είναι μια ουλή, όγκος ή απόστημα. Οι επιληπτικές κρίσεις συνήθως συνδέονται με εγκεφαλική βλάβη, εγκεφαλίτιδα, θερμοπληξία, απόστημα εγκεφάλου, όγκου του εγκεφάλου, εγκεφαλικό επεισόδιο, δηλητηρίαση, νεφρική ανεπάρκεια, ή ηπατική ανεπάρκεια. Οι κρίσεις που σχετίζονται με μια διάσειση συμβαίνουν συχνά εβδομάδες ή μήνες μετά τον τραυματισμό της κεφαλής και προκαλούνται από την εστίαση του ουλώδους ιστού στον εγκέφαλο.

Μετεγκεφαλιτικές κρίσεις συμβαίνουν τρεις έως τέσσερις εβδομάδες μετά την έναρξη της εγκεφαλίτιδας. Ο λοιμός, ειδικότερα, χαρακτηρίζεται από  τη δάγκωμα της γλώσσας , αφρούς στο στόμα, κούνημα του κεφαλιου, και όλα ακολουθούνται από ένα ζαλισμένο βλέμμα.



2

 Οι επιληπτικές κρίσεις σκύλου μετά τον εμβολιασμό έχουν εμφανιστεί σε κουτάβια κάτω των 6 εβδομάδων  με ένα συνδυασμένο εμβόλιο λοιμού-παρβοϊόυ. Αυτό είναι εξαιρετικά σπάνιο με τα τρέχοντα εμβόλια.

Ένα θηλυκό μπορεί να αναπτύξει χαμηλά επίπεδα ασβεστίου στο αίμα μετά από τοκετό και μπορεί να έμφανίσει επιληπτικές κρίσεις.

Μια απότομη πτώση του σακχάρου στο αίμα (υπογλυκαιμία) μπορεί επίσης να προκαλέσει μια επιληπτική κρίση στο σκυλί. Αυτό συμβαίνει σε νεογέννητα νεογνά με καρδιοπνευμονικό σύνδρομο.

4

Μπορεί επίσης να εμφανιστεί σε μικρής φυλής κουτάβια που δεν έχουν τραφεί επαρκώς.

Κοινά δηλητήρια που προκαλούν κρίσεις είναι  στρυχνίνη, αντιψυκτικά (αιθυλενογλυκόλη), μόλυβδος, τα εντομοκτόνα (οργανοφωσφορικά), και σοκολάτα.

Υπάρχουν μια σειρά από προϋποθέσεις που, ενώ δεν είναι στην πραγμτικότητα επιληπτικές κρίσεις, συχνά συγχέονται με αυτές. Τα τσιμπήματα μέλισσας, για παράδειγμα, μπορεί να προκαλέσουν φρενήρη γάβγισμα που ακολουθείται από λιποθυμία ή κατάρρευση.

Θεραπεία


5

 Αν ο σκύλος είναι σε μια επικίνδυνη θέση κατά το χρόνο της επιληπτικής κρίσης απαιτείται η μετάβαση του σε μια ασφαλή τοποθεσία. Σε αντίθετη περίπτωση, να μην ενοχλήσετε το σκυλί κατά τη διάρκεια ή μετά την κρίση, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει περαιτέρω κρίσεις. Μη τραβάτε έξω τη γλώσσα του σκύλου ή βάλετε κάτι ανάμεσα στα δόντια του. Τα σκυλιά δεν μπορούν να καταπιούν τη γλώσσα τους.

Σημειώστε το χρόνο της κρίσης. Μόλις η κρίση περάσει, ενημερώσετε τον κτηνίατρό σας, γιατί αυτός ή αυτή θα θελήσει να εξετάσει το σκυλί για τη διάγνωση και τη θεραπεία της υποκείμενης αιτίας.

Κρίσεις που διαρκούν περισσότερο από πέντε λεπτά (κρίσεις επιληψίας) ή σπασμοί (πολλές κρίσεις η μια μετά την άλλη χωρίς επιστροφή στη συνείδηση) είναι έκτακτης ανάγκης. Θα πρέπει να σταματήσει με ενδοφλέβια ένεση  Valium ή άλλα αντιεπιληπτικά για την πρόληψη μόνιμης εγκεφαλικής βλάβης ή τον θάνατο. Ζητήστε άμεση κτηνιατρική βοήθεια.

Ο βελονισμός και τις διατροφικές αλλαγές μπορεί επίσης να βοηθήσουν  στη μειώση, τον αριθμό και την έκταση των κρίσεων.

Η έρευνα είναι ακόμα σε εξέλιξη για να προσδιορίσει το ελαττωματικό γονίδιο ή γονίδια που είναι υπεύθυνα για την επιληψία και τις επιληπτικές κρίσεις σκύλων, έτσι ώστε τα σκυλιά μπορούν να αναγνωριστούν ως φορείς πριν να εκτραφουν.



e-dog